هوش مصنوعی: بهار فرارسیده است، بیایید در کنار جوی آب سایه‌بان بزنیم و با دوستانمان وقت بگذرانیم، همچنین باید از دشمنان نیز دوری کنیم و در کنار جوی آرامش را تجربه کنیم.

هوش مصنوعی: بیا و از شادی و لذت زندگی بهره‌مند شو، زیرا عمر گل تنها پنج روز بیشتر نیست. پس از می لذت ببر و به باغ برو.

هوش مصنوعی: باغ پر از زیبایی‌ها و آثار هنری است، اما هیچ‌کدام از آنها به اندازه زیبایی و جاذبه دوست محبوب من نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی دلش به عشق آن معشوق داغ نشده و سرد باشد، همچون سنگ و سرد است. پس در یاد و فکر آن صورت زیبا نباشید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به سادگی و بدون هیچ‌گونه تظاهر به چشمان او نگاه کنی، باید از تصویر و خاطرات دیگران دل بر کنی و پاکسازی کنی.

هوش مصنوعی: ای باد، بوی خوش زلف او را بیاور تا من سرم را به نشانه‌ی خوشحالی زیر پای تو بگذارم، مانند گوی که زیر پای چوگان می‌افتد.

هوش مصنوعی: در هر لحظه به طریقی جدید مرا شکار می‌کنند، گاهی با شیرینی لبانت و گاهی با زنجیر مویت.

هوش مصنوعی: با قامت آن معشوق در باغ، مانند سرو صحبت نکن؛ و اگر می‌خواهی درباره زیبایی او بگویی، از لاله‌های زمین بگو که به زیبایی او نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: ای اوحدی، تو باید خود را به عنوان خاک سر کوی محبوب معرفی کنی تا شاید محبوب یک‌بار هم که شده، از آنجا عبور کند و به تو توجه کند.