هوش مصنوعی: با نگاه ناز و حسرت‌برانگیز خود، مرا به مرگ نزدیک کن؛ همچنان که با لبخند یک بوسه قصد جلب توجه و دلربایی را داری.

هوش مصنوعی: اگر از لبانت فقط یک نگاهی به جانم بیفکنیم، هنوز هم ترس این را دارم که از این معامله چیزی به ضرر تو تمام شود.

هوش مصنوعی: وقتی نیم جرعه‌ای شادی به من می‌بخشی، تمام سختی‌ها و دردهایی که می‌کشم را با زیبا نگری و محبت برطرف می‌کنی.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از کینه‌ات شکایت کنم، چون اگر این کار را بکنم، محبت و عشق خودم را بر زبان می‌آورم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس بدون اینکه به تو وابسته باشد، چگونه می‌تواند دلش را به تو بسپارد؟ زیرا تو عادت کرده‌ای که دل‌ها را بربایی و خودت را پشت پرده پنهان کنی.

هوش مصنوعی: فراق تو مرا پیر و فرسوده کرده است و این راهی است که از دوری تو سپری می‌شود، اما از وصالت جوانان را زنده می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو به من از عشق علامت می‌دهی و من می‌ترسم که مرا به سوی خود بکشانی، وقتی که این علامت را به من نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال طلا و ثروت باشی، لحظه‌ای هم آرام نمی‌گیری و حتی اگر وعده‌ای به تو داده شود، تمام عمرت را در پی آن خواهی بود.

هوش مصنوعی: وقتی به تو بگویم که به من وفا کن و مرا از غم دوریت نجات بدهی و اشک‌هایم را پاک کنی.

هوش مصنوعی: دل من از تو شکایت می‌کرد و احساس می‌کرد که هر چه بگویم، تو انجام خواهی داد.

هوش مصنوعی: کشتی من را با ظلم غرق نکن، چونکه گفتم: من عاشق هستم. این روز برای سنگینی بار من مناسب نیست.

هوش مصنوعی: تو در برابر من کوچک می‌شوی و با این حال خود را به من نشان می‌دهی، اما روزی به این شکل می‌نمایی و سالی به آن شکل دیگر رفتار می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر یک شب از دوری تو فریاد بزنم، تو هم به مانند ماهی که با من درگیر است، فریاد بزن.

هوش مصنوعی: اگر صد سال هم تلاش کنیم که تو را از کاری بازداریم، فایده‌ای نخواهد داشت، زیرا به محض اینکه فرصتی پیش بیاید، همان کار را دوباره انجام خواهی داد.

هوش مصنوعی: اگر چه هر بار دو من شکر در دهان اوحدی بگذاری، باز هم بوسه‌ای از او نمی‌گیری.