هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی که به من درویش نظری بیفکنی، تو می‌توانی با صد درد و غصه، دل مرا به درد بیاوری.

هوش مصنوعی: به هیچ‌وجه به جایی گوش نده که داستان من را بازگو کند، مگر به گوش‌هایی که به حرف‌های بدبینانه توجه نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: با دیدن تو و سلاحی که در دست داری، متوجه شدم که قصد داری دلم را برای خودت محافظت کنی.

هوش مصنوعی: از زمانی که به تو امید دارم که به من وفا کنی، تو بیشتر تلاش می‌کنی و به من ظلم می‌کنی.

هوش مصنوعی: مردم بدون درد و رنج برای عشق تو فدای تو می‌شوند، پس چرا به تیر و کمان نیاز داری تا در دین خود عمل کنی؟

هوش مصنوعی: اگر همه دنیا علیه تو دست به ظلم بزنند، باز هم هیچ‌کس نمی‌تواند در کار من کمکی به تو کند.

هوش مصنوعی: اوحدی، وقتی که نوشیدن از لبی به زیبایی لعل تو را بخواهد، موی بدنش از درد و غم به هم می‌ریزد.