هوش مصنوعی: نسیم صبح به لطافت و زیبایی کرم مانند است، آن‌چنان که تو می‌شناسی، هنگامی که بگذری از کنار من به سوی کسی که تو وی را می‌شناسی.

هوش مصنوعی: پیام من را به او برسان، به گونه‌ای که خودش می‌پسندد.

هوش مصنوعی: وقتی که رازی را بین خود و کسی در میان بگذاری، آن را پنهان کن و به دقت حرف بزن، چرا که تو بهتر از همه می‌دانی چطور باید سخن بگویی.

هوش مصنوعی: به آرامی و با مهربانی، آن موهای زیبا را گوشه‌ای می‌کشی و می‌گویی: "لطفاً برگردان دل ما را، چون تو می‌دانی که چه ارزش و اهمیتی دارد."

هوش مصنوعی: اگر از لب‌های تو خبری بگیرند، باید بگویند: ای کسی که در مسیر جنگ و جدال قرار گرفته‌ای، دلم برای این دل شکسته‌ام می‌سوزد، و آنچه را که تو خود می‌دانی.

هوش مصنوعی: اگر از کسی بپرسی حال اوحدی چگونه است، او این‌طور پاسخ می‌دهد: در غم تو، دلی دارم که به شدت می‌تپد، همان‌طور که خودت می‌دانی.