هوش مصنوعی: موهای آن پسر از پیشانی‌اش ما را به این حال و روز انداخت.

هوش مصنوعی: محصول عشق ما ناشی از موی دلبر و زیبایی چهره اوست، اشک‌هایمان مانند خون جاری است و چشمانمان به مانند چشمه‌ای پر از غم و درد به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در شب اول متوجه شدم که سرنوشت ما به ویرانی و نابودی خواهد کشید.

هوش مصنوعی: ای زیبا رویی که همچون آفتاب درخشان هستی و مانند یوسف، زیبایی‌ات دل‌فریب و دلنشین است.

هوش مصنوعی: ما در چنگال عشق تو هستیم و تو می‌دانی که به تو نیاز داریم.

هوش مصنوعی: ما پیمان بستیم و در برابر نبودن، دل خود را راضی کردیم و اکنون احساس پشیمانی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: اگر ما نیاییم، به یاد ما نمی‌افتی و اگر بیاییم، از ما روی برمی‌گردانی.

هوش مصنوعی: دل مرا در دستانت داشتی، اگر به شکستن آن اقدام کنی، جسمی که در اختیار توست، به خواسته‌ات تسلیم می‌شود و تو خود این را می‌دانی.

هوش مصنوعی: من حال خوبی ندارم و از پیام‌رسانان خبری از من نمی‌شنوی و نامه‌ام هم به دست کسی نمی‌رسد که آن را بخواند.

هوش مصنوعی: فردی را که در رنج و درد است بهبود ببخش، چرا که او به خاطر درد و درمانش به فریاد درآمده است.