هوش مصنوعی: اگر تو از آه و ناله‌ی من به ترس بیفتی، پس چرا اینقدر راحت قلب مرا می‌شکنی؟

هوش مصنوعی: بر دل ما ظلم و ستم نکن، زیرا اگر تو ما را آزار دهی، به راحتی می‌توانیم تو را ترک کنیم.

هوش مصنوعی: این روز مناسب گفتگو نیست، زیرا من با لب‌های تو اسرار پنهانی دارم.

هوش مصنوعی: هر شب دل ما به خاطر غم تو دعوت شده و مهمان این احساس است.

هوش مصنوعی: اگر روزی بخت به من رو کند و فرصتی برای وصال پیش آید، آن وقت واقعا مانند یک جشن بزرگ و باشکوه خواهد بود.

هوش مصنوعی: هرچند مرگ ما برای تو نوعی عید و جشن به شمار می‌آید، اما وقتی که از دنیا برویم، متوجه ارزش و مقام ما خواهی شد.

هوش مصنوعی: این زمان در گِل اندوه گرفتار شدم و تو از دور مرا به حرکت واداشتی.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم در دلم جایگاهت را محفوظ کنم؟ اگر بر دلم بخواهی مسلط شوی، چطور می‌توانم از تو فرار کنم؟

هوش مصنوعی: تو پرسیدی که اوحدی کدام سگ است؟ اما نمی‌دانی که سگ گم‌شده را هیچ‌کس صدا نمی‌زند.