هوش مصنوعی: من در حالتی ناپخته و بی‌تجربه به خرابات می‌روم، اما اجازه نمی‌دهند و نمی‌توانم به مسجد بروم چون از بدنامی رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: من یک صوفی آزاد و مشهور به بازی با معشوق هستم، عاشق شوریده‌حالی که به خاطر درد و رنج‌هایم شناخته شده‌ام.

هوش مصنوعی: به ناچار سر را بالا می‌آورم و از بی‌نظمی و سردرگمی خود رنج می‌برم، در حالی که به خاطر شکست، بدنم را به دشمن می‌سپارم.

هوش مصنوعی: حالم به قدری خراب است که از روزنه و سوراخ‌ها به شب نگاه می‌کنم و همسایه‌ها از پایین بام همه چیز را می‌بینند.

هوش مصنوعی: اگر به بازار بروم، حتی بدون اینکه حرفی بزنم، مردم عادی می‌دانند که این مال خاص من است.

هوش مصنوعی: اگر دشمن نتواند مرا ببیند، جای تعجب نیست که دوست من هم به خاطر ضعف جسمانی‌ام نتواند مرا ببیند.

هوش مصنوعی: من به شدت در بندهایی گرفتار آمده‌ام، اما تو نمی‌دانی که این بندها چه اندازه مرا اسیر کرده‌اند و من همچنان آزادتر از آنچه تصور می‌کنی هستم.