هوش مصنوعی: دل باهوش ما، با وجود همه آگاهی‌اش، به خاطر غم آن پری، به حالت دیوانگی دچار شد.

هوش مصنوعی: ما مانند افرادی هستیم که در عیش و نوش به سر می‌برند؛ اگر در جمع عاشقان و می‌پرستان نباشیم، این نقصی ندارد، زیرا برای ما این وضعیت عادی است و زن دلخواه ما در کنار ماست.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر ما طعمه‌ای از موی خود درست کرده‌ای، پس به دام زلف تو چه نیازی داریم؟ چرا که خال صورت تو به خودی خود، ما را گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: دل نمی‌توانست به شمع زیبایی‌ات نزدیک شود، اما چشمان عاشق و امیدوارم به پروانه‌وارگی خود ادامه دادند.

هوش مصنوعی: چهرهٔ تو وقتی که آفتاب آن را دید، نتوانست به جز با مهربانی و نرمی به پیچ‌وخم‌های زلف تو واکنش نشان دهد.

هوش مصنوعی: وقتی تو با زیبایی خود مرا آشنا کردی، این باعث شد که نسبت به دیگران احساس وحشت و بیگانگی بیشتری پیدا کنم.

هوش مصنوعی: اوحدی به این معناست که آن مردی که به موفقیتی برسد، چون به تو وابسته است، نیست. حتی اگر تمام توان خود را در راه مردانگی به کار ببرد.