هوش مصنوعی: تو چطور می‌توانی به ما شباهت پیدا کنی در حالی که رنگ و حال و هوایت متفاوت است؟ چون ما به شجاعت و بی‌پروا بودن و سرزندگی مشهوریم.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانی با این ریش تراشیده و بی‌کلاه خود را معزّز کنی؟ وقتی که تو خود را در قالب جوالی که موهایش را می‌پوشاند محدود کرده‌ای و فقط بخشی از پشم را برمی‌داری.

هوش مصنوعی: از این ظاهر چه می‌خواهی؟ اصلاح باطن را انجام بده، زیرا خداوند در این ظاهر هیچ تقصیری نداشته و این تنها کار هنرمند است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانی از خوشی به کامت لذت ببری، در حالی که آن خوشی مانند نمکی است که در انتهای سفره قرار دارد و به راحتی در دسترس نیست؟

هوش مصنوعی: تو با دیگران در جنگ و ستیز هستی و دشمن در خانه‌ات، در سایه‌ی نفس خود می‌چرخد. اگر در چنگال خشم باشی، این شرایط دشوارتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به سرسبزی و خرمی دست یابی، باید با صداقت و خلوص نیت، برای آن تلاش کنی و صبر داشته باشی، چه در مدت زمان طولانی و چه در مقاطع مختلف.

هوش مصنوعی: اگر به درویش یا مسکینی چیزی می‌دهی، چرا آن را در برابر درویشان و مسکینان نمی‌ریزی تا آنها نیز بهره‌مند شوند؟

هوش مصنوعی: به چشم خود نگاه کن و خوب ببین، تا متوجه شوی چگونه افرادی که خود را پوشانده‌اند، از هر سمتی به تو می‌نگرند.

هوش مصنوعی: به مانند اوحدی، اینجا در عدم و نیستی قرار بگیر؛ زیرا از خودخواهی و بزرگ‌منشی هیچ کاری ساخته نیست.