هوش مصنوعی: من بارها گفته‌ام که اگرچه سختی و اندوه زیادی را تحمل می‌کنم، اما باز هم تو برای من بسیار عزیزتر از جانم هستی.

هوش مصنوعی: به من اجازه نده که خاک درگاهت را بر زمین بریزم، چرا که اگر تو بر سرم آن خاک را بریزی، برایم بسیار ارزشمند و گرامی خواهد بود.

هوش مصنوعی: شب من پر از انتظار و امید به وعدهٔ فرداست، و در حالی که من به انتظار نشسته‌ام، تو روزها از من دور می‌شوی و فرار می‌کنی.

هوش مصنوعی: بین ما چه رابطه‌ای می‌تواند برقرار شود؟ وقتی من با فروتنی و خدمتگزاری برخورد کنم و تو با خشم و تندخویی.

هوش مصنوعی: آیا تو بر من بیچاره رحم خواهی کرد؟ و اگر نه، چه کسی توان تحمل خشم و عتاب تو را دارد؟

هوش مصنوعی: پزشک شهر نمی‌تواند برای من درمانی پیدا کند، زیرا عشق من ناشی از طبیعت و فطرت من است.

هوش مصنوعی: به دوستان هدیه و کادوهای مختلف می‌دهند، اما من که آدم فقیر و درمانده‌ای هستم، نمی‌دانم چه چیزی برای تو بفرستم، چرا که هیچ چیز به ارزش وجود تو نیست.

هوش مصنوعی: عجیب نیست که بخواهم چراغ را به خاطر تو خاموش کنم، چرا که حتی شمع هم در آن شب در کنار تو نشسته است و تو بیداری.

هوش مصنوعی: اگر نتوانی به خوبی اوحدی را وصف کنی، بی‌تردید غیر از این باید بگوییم که تو در میان خوبان مصر، عزیز و محترمی.