هوش مصنوعی: سواری از توران با تنگ نظری، در ایران بر سر زلف سیاه کاری انجام داد.

هوش مصنوعی: کسی که به دین و مذهب خود پایبند است، هرگز کافر نمی‌شود و همچنین کسی که با دوستی و محبت رفتار می‌کند، هرگز دشمنی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: او در سکوتی آرام نشسته، لب‌هایش پر از شراب است و درونش پر از احساسات و شور و شوق است، در حالی که در عالم خیال و واقعیت با هم درگیر است.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند چراغی درخشان است، صورتت شبیه باغی زیباست، و باطن تو پر از صفا و نیکی مانند بهشتی و مانند بهار است.

هوش مصنوعی: دل سخت و مقاوم در برابر ستم، و بدن نرم و لطیف به کمک شادی و خوشی می‌آید.

هوش مصنوعی: به بلندای سرو، برتری و زیبایی به جنگ با شاه، با قدرت و زیبایی ظاهر شدن.

هوش مصنوعی: سیاووش چهره‌ای زیبا دارد، فرنگیس موی بلند و شکوهمند است، فریدون شخصیتی بزرگ و محترم است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف دو شخصیت افسانه‌ای از فرهنگ ایرانی می‌پردازد. شخصیت اول، جمشید است که نماد قدرت و عظمت است اما در اینجا به‌نوعی به زیبایی و دلربایی اشاره دارد. شخصیت دوم، ضحاک است که نمادی از شر و زشتی است، اما در اینجا به زلف‌های او که به ماری شباهت دارند، اشاره می‌کند. به‌طور کلی، شاعر در اینجا بر ویژگی‌های ظاهری و جذابیت‌های فردی تأکید کرده و به نوعی تضاد بین زیبایی و زشتی را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر تو شاعر هستی، باید غمزه و چشم‌چرانی را با کلمات زیبا توصیف کنی و اگر می‌خواهی باهوش و خردمند به نظر بیایی، باید به آن موهای پریشان اشاره کنی.

هوش مصنوعی: از این تار و پود به گونه‌ای پیوند می‌خورد که همچون تیر می‌شود و حتی رستم را نیز به دستانش می‌بندد.

هوش مصنوعی: اگر تعدادی از بیدلان را بشماری، دل اوحدی هرگز در آن شمارش جای نمی‌گیرد.