هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این دارد که کسی در پشت پرده‌ای قرار دارد و به بیرون نگاه می‌کند. او می‌گوید که پرده‌بردار، یعنی کسی که می‌تواند پرده را کنار بزند و حقیقت را نشان دهد، باید به جلو بیاید و واقعیت را به نمایش بگذارد، زیرا ما در حال ورود به مرحله‌ای هستیم که پرده‌ها کنار می‌روند و حقیقت نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: مردم درباره زیبایی‌های ظاهری تو حرف‌ها و سخن‌ها زیادی می‌زنند، اما خودشان نمی‌دانند که این زیبایی واقعی نیست و تنها تصوری از آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر فردی با توجه به دیدگاه و تجربیات خود، تو را به چیزی نسبت می‌دهد یا تشبیه می‌کند، در حالی که واقعیت تو چیز دیگری است.

هوش مصنوعی: گل لاله تو را می‌خوانند، اما آه! از دل تاریک کسی که تو را نمی‌بیند؛ و درخت سرو تو را می‌گویند، وای! از کسانی که با دیدی محدود به تو نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: همه به تماشای تو مشغولند و از بس که در زیبایی‌ات غرق شده‌اند، هر یک از طرفی پراکنده شده‌اند و قادر به تمرکز نیستند.

هوش مصنوعی: عشق واقعی به اندازۀ عشق اربابان هوس تیره و آزاردهنده است. شبیه به گله‌ای از دیوان که در پی یک گروه از پریان زیبا می‌دوند، این عشق نیز تنها به دنبال آرزوها و خواسته‌های زودگذر است.

هوش مصنوعی: اوحدی به شدت از دوری و جدایی رنج می‌برد و حالتی از ناامیدی و افسردگی دارد. او به کسی اشاره می‌کند که اگر به فکر نجات او نیست، در واقع زندگی‌اش به شدت تحت فشار است و نمی‌تواند بیش از این ادامه دهد.