هوش مصنوعی: عزیزم، با اینکه می‌دانم که تو علاقه‌ای به من نداری و بین ما ارتباطی نیست، اما به تو سلامتی را ارسال می‌کنم و برایت آرزوی خوبی دارم در این دنیا.

هوش مصنوعی: بدان که من نامه‌ای برایت فرستادم، اما نمی‌دانم که تو خوشحال نمی‌شوی. می‌دانم حتی اگر جانم را هم تقدیم کنم، باز هم برایت خوشایند نخواهد بود.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که تو مرا دوست داری، اما نمی‌دانی که حال و روز من چگونه است. اگر از حال من باخبر شوی، مطمئنم که دیگر مرا نمی‌پسندی.

هوش مصنوعی: وقتی از شاخ مهر گفتم که می‌خواهم بار دوستی و محبت را جمع‌آوری کنم، درخت عشق را قطع کردی و ریشه محبت را از زمین بیرون آوردی.

هوش مصنوعی: اگر دستانت را می‌خواهم، باید از تو درخواستی داشته باشم. اگر تو آن را به من بدهی، من به نشانه‌ی احترام و عشق، پای تو را می‌بوسم، اما اگر بخواهی با من بدرفتاری کنی، من هم با سرعت عمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی آن زلف زیبا را کنار می‌زند، خود را به من دیوانه نرساند و بهتر است که او این کار را نکند.

هوش مصنوعی: عشقم، تو با یک نگاه زیبایت می‌توانی جهانی را تحت تاثیر قرار دهی، اما از آن روزی که به زمین افتادگان نظر بیندازی، هیچ‌کس را نخواهی دید که تو بر او نظری بیفکنی.

هوش مصنوعی: زمان روزهای سخت و ظلم به پایان رسیده است، دوست من، حالا وقت خوبی است برای محبت و بخشش و بزرگواری.

هوش مصنوعی: اگر سخنی تلخ و ناخوشایند بیان کردی، اوحدی را ناراحت نکن، زیرا اگر از این سخن تلخ‌تر هم برایش بگویی، او آن را همچون شربت شیرین می‌پندارد.