هوش مصنوعی: چرا بر فردی که خسته است، این‌قدر انتقاد می‌کنی؟ کسی که نابینا است، نمی‌تواند به زیبایی‌ها توجه کند و فقط می‌تواند بازی‌گوشی‌های ظاهری را ببیند.

هوش مصنوعی: ای صاحب‌منصبی که افسرده‌ای، اگر دل تو خوب نیست، از درد ما بنوش که بر درد ما نخندی.

هوش مصنوعی: وقتی که لب‌های خود را از یاد خداوند بسته‌ام، به یاد شب‌هایی می‌افتم که نقل و شیرینی‌های قندی را خوردم.

هوش مصنوعی: اگر دست ما به زرق و برق طلا نرسد، چگونه می‌تواند سر به مهر سروی بلند بگذارد؟

هوش مصنوعی: دیگر هیچ آب و هوایی نمی‌تواند باعث آرامش و صبوری من شود، زیرا ریشه‌های ناپایداری و ناامیدی‌ام را از بیخ و بن قطع کرده است.

هوش مصنوعی: هر کسی داستان خود را روایت می‌کند، اما مثل اوحدی که حقیقت نیازمندی را درک کند، کیست؟