هوش مصنوعی: ای عشق من، هر لحظه از حضور تو بویی به مشامم می‌رسد و هر دردی که دارم، ناشی از جدایی توست. من از هر خواب و خوراکی دورم، چون فراق تو بر من سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: این سرخی که در من دیده می‌شود ناشی از زردی چهره توست. اگر نه، من چه دارم که بخواهم به رنگ‌هایم افتخار کنم؟

هوش مصنوعی: کسانی که به دوری ما حسادت می‌کنند، اگر می‌دیدند که ما با هم در کنار هم نشسته‌ایم، چه کار می‌کردند؟

هوش مصنوعی: بگو: تمام عالم در برابر ما آماده جنگ است، زیرا با کسی مشکل و خصومتی نداریم و نمی‌خواهیم که نبردی آغاز شود.

هوش مصنوعی: نمی‌توان جلوی حرف‌های ناپسند حسودان را گرفت. عاشقی همواره تحت تأثیر احساسات گرم و سرد قرار دارد و نمی‌تواند از این نوسانات رها شود.

هوش مصنوعی: ما را از دنیا جز از محبت و سخن خوب دوست چیزی نگویید، زیرا این باغ زندگی را به خاطر آن عشق و دوستی رها کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: هیچ کار بهتری از فکر کردن به آن دوست ندیدیم، پس گوش کن که چنین عملی از عشق و شوریده‌ خاطری برمی‌آید.

هوش مصنوعی: در هیچ جامی بهتر از این شراب نمی‌توان یافت، پس درک کن که هر قطره از این نوشیدنی و هر مرد واقعی چه ارزشی دارند.

هوش مصنوعی: ای اوحدی، نگران عذاب دوزخ نباش، اگر می‌خواهی به دوست برسی و به او نزدیک شوی.