هوش مصنوعی: خواستم لبت را ببوسم، ولی تو دستت را جلو آوردی و مانع شدی. در نتیجه تصمیم گرفتم دستت را ببوسم، اما باز هم اجازه ندادنی.

هوش مصنوعی: بوی خون از چاه زلف تو به مشام می‌رسد، بله، بوی خون به وضوح حس می‌شود زیرا که قلب‌های زیادی را در اینجا جمع کرده‌ای.

هوش مصنوعی: هر زمانی که غم و اندوهی از اعماق قلبم بروز می‌کند، نمی‌دانم ریشه‌ی این غم از کجاست و چه چیزی را در دل خود کاشته‌ام که چنین احساساتی را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: دل من را چون ریشی می‌کشند و در عوض می‌گویی که نباید از دلایل و احساساتم شکوه کنم؛ پس فکر می‌کردی چه باید بکنم؟

هوش مصنوعی: اگر بعد از جنگی به دنبال صلح هستی، نباید بدون این صلح که در کنار هم به دست آمده، به دنبال آشتی باشی؛ چرا که آن آشتی هم در واقع بدون جنگ به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: در نزد من آبی وجود دارد، اما تو این را با خون مجروحان عشق اشتباه گرفتی و تصور کردی که این آب است که بر خاک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: تو خواستی که من جانم را در پای تو فدای کنم و به خاطر این خواسته، سرم را به آسمان بلند کردم و به این افتخار می‌کنم.

هوش مصنوعی: تمام یادها و تأثیرات دیگران را از ذهنم پاک کردم تا بتوانی خودت را در دل من به تصویر بکشی.

هوش مصنوعی: اوحدی در اینجا به این معنا اشاره می‌کند که در دوستی با کسی که حامی توست، توجه به حرف‌های دشمنان را کنار گذاشته‌ای. در واقع، دوستی و حمایت او را بر هر گونه قضاوت یا انتقاد دیگران ارجح می‌دانی.