هوش مصنوعی: بعد از همه آن مشکلات و سختی‌هایی که کشیده‌ام، حالا به وضعیت شادی رسیده‌ام که فقط آرزو می‌کنم در خواب چهره‌ات را ببینم.

هوش مصنوعی: من به یاد تو صدها نامه نوشتم تا محبتت را توصیف کنم، اما هرگز از تو پاسخی نشنیدم.

هوش مصنوعی: هر بار که به در خانه‌ات می‌رسم و آرزو می‌کنم که آبرویم را حفظ کرده باشم، انگار که خونم را بر زمین در جلوی در می‌ریزی.

هوش مصنوعی: در دل من راز و رمزی درباره غم تو وجود داشت، اما حالا هر کلمه‌ای از آن راز به شکایتی تبدیل شده و به فصل و بحثی جدی پرداخته است.

هوش مصنوعی: جز زیبایی و چهره تو چیزی دیگری در زندگی‌ام وجود ندارد و هدف هر گفت‌وگویی و محتوای هر نوشته‌ای که می‌خوانم، فقط تو هستی.

هوش مصنوعی: وقتی انسان‌ ها به زیباترین و شیرین‌ ترین چیزها وابسته می‌شوند، در نهایت ممکن است از آنها جدا شوند و بدون آن زیبایی یا شیرینی، دچار مشکلاتی شوند. این به معنی این است که نتیجه‌ ی نهایی ممکن است تلخ باشد و عملاً ماندن در آن حالت غیرممکن شود.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند با چشمان تو شوخی کند؛ حتی اگر غیرت داشته باشد، این کار از دستش بیرون است.

هوش مصنوعی: یک فرد چگونه می‌تواند از نگاه‌ها پنهان شود؟ زیرا اینجا شهری وجود دارد و آفتاب درخشانی هست.

هوش مصنوعی: چند در غم اوحدی متوقف مانده‌ای؟ یا باید گناهی را تحمل کنی یا حقیقتی را بیان کنی.