هوش مصنوعی: تو باعث شده‌ای که صبر و آرامشم دچار آشفتگی شود. حالا باید ببینم چه کار کرده‌ام که دیگر مرا نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: هر لحظه من را از دور می‌بینی، اما خودت را نادیده می‌گیری. به خوبی می‌توانی خود را به جای دیگری منتقل کنی.

هوش مصنوعی: به‌جای آنکه عشق و محبت من را بزرگ کنی، قلبم را ربودی و به من درد و رنج زیادی تحمیل کردی.

هوش مصنوعی: تو با ناز و عشوه نگاه می‌کنی و سپس فرار می‌کنی، تا من نفهمم که تو با این کارها به من ظلم می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو گفته بودی که می‌خواهی با وفاداری قلبم را شاد کنی، حالا چرا به‌ دنبال جلب توجه و شایعات هستی؟

هوش مصنوعی: باد نمی‌تواند به راحتی از کنار کوی تو بگذرد، زیرا تو که دل‌ها را به یکدیگر منتقل کرده‌ای، همه را مشغول خود کرده‌ای.

هوش مصنوعی: تو آن سوارگری هستی که با دلی آشفته و غمگین، بار سنگین ناامیدی را بر دوش من گذاشته‌ای و بارها و بارها جانم را به درد آورده‌ای.

هوش مصنوعی: بسیاری از دل‌های سوخته و غم‌زده وجود دارند که به‌خاطر غم و ناراحتی، مانند شمعی در حال ذوب شدن در آتش احساس سرشکستگی و خجالت می‌کنند.

هوش مصنوعی: از اوحدی دل در عشق تو پریشان شده است و اکنون در زلف تو چیزی پیدا نیست، مگر اینکه خودت آن را پنهان کرده‌ای؟