هوش مصنوعی: ای تابناک از چهره‌ات، زمین و زمان بدون تو همه در تاریکی غرقند. بدون تو، همه چیز کسالت‌بار و بی‌روح است.

هوش مصنوعی: عاشق‌ها تو را با تمام وجود می‌بینند و مطمئن هستند، اما خودشان به دلیل همین اطمینان، دچار تردید و شک می‌شوند.

هوش مصنوعی: مثل دلالی که از مشتری به نقد، طلا می‌گیرد، حسن تو ارزشمند است و زیبایی‌ات در دکان دل‌ها موجود است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، از چهره تو نشانه‌ای ظاهر شده است و به دنبال آن نشانه، جهانی به راه افتاده است.

هوش مصنوعی: چشم تو به هر طرف هزار جلوه و زیبایی نشان داده و ما را هدف تیرهای ناملایمتی خود قرار داده است.

هوش مصنوعی: دیدم که نالیدن و فریاد زدن کنار تو هیچ فایده‌ای ندارد، پس عشق تو را بی‌جهت و بی‌فایده می‌دانم و دیگر برای من معنایی ندارد که به سود و زیان فکر کنم.

هوش مصنوعی: دل من مانند غنچه‌ای است که در هوای تو باز شده و از عشق تو به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است. ما مانند بید نیستیم که به آسانی تحت تاثیر عوامل خارجی قرار بگیریم.

هوش مصنوعی: هرچند زیبایی ظاهری تو هزاران جلوه دارد، اما آن زیبایی‌های درونی و پنهان از دید چشم‌ها پوشیده است.

هوش مصنوعی: چشم تو مانند تیغی است که ما را می‌کشد و ما به خاطر دیدن تو به خود پیچیده‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر خشم تو کارساز باشد، ما جان خود را از دست می‌دهیم، اما اگر لطف یارت به ما برسد، جان همه را فدای آن می‌کنیم.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای از ویژگی‌های نیکوی تو پر شده‌ام که احساس می‌کنم تمامی جهان نیز به این احساس نزدیک شده و درونش را پر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در حالی که تو را می‌بینم، دل اوحدی به شدت ناراحت و پریشان است و داستانی غمگین و عمیق را با اشک و خون رقم زده است. در عین حال، ما در همه این احساسات و مصایب، شریک هم هستیم.