هوش مصنوعی: ای که زلف تو مانند قلمی است که در شب تاریک نقشی روشن بر آسمان می‌زند.

هوش مصنوعی: زیبایی چشمانت از شور و شادی ناشی از مستی و بی‌خوابی، شبیه به صد خط سیاهی است که در آن نرگس وجود دارد و حالتی سرمست و خوش را به آن بخشیده است.

هوش مصنوعی: نوشته‌های تو بر روی چهره‌ی زیبا مانند نوار طلایی است که بر روی زمینه‌ای سفید و خنک کشیده شده است.

هوش مصنوعی: سخنان تو مانند زنبور عسل شیرین است و خطی که بر کاغذ نقش بسته، محصول همان زنبور عسل است.

هوش مصنوعی: ما از مسیر دوری به نزدیکی تو آمده‌ایم و در عین حال خود را بدون دلیل از تو دور کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: تفکر دربارهٔ وصل تو مانند چاقوی تیز و دردناکی است که خون دل عشق را از وجود عاشق می‌کشد.

هوش مصنوعی: به خاطر رفتارهای ظالمانه‌ات، دل‌های شکسته و غم‌زده دور تو جمع شده‌اند و مانند مسافتی از غم و اندوه به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: شما از دل و چشمان من پر هستید و زیبایی‌تان به قدری است که می‌توان به راحتی به قد بلندی همچون سرو و زیبایی حوریان قیاس کرد.

هوش مصنوعی: امروز دلم به خاطر عشق تو، مانند اوحدی، از رنج و زخم‌هایی که بر آن آمده، به شدت داغ است.