هوش مصنوعی: مرا با زیبایی و فریب نرگس و گل مغرور نکن و از بوی عود و شیرینی شکر به وجد نیاور.

هوش مصنوعی: من عاشق و بیمار عشق هستم، پس درمانم کن. اگر همدرد و دلسوز منی، مرا از شادی دور نکن.

هوش مصنوعی: دیگر به من وعده‌های دور و ناامید کننده نده، انتظار کشیدن برای فردا و روزهای دیگر را کافی است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر لطف تو در جهنم هم باشم، من را آتش بزن و نوری به من نده.

هوش مصنوعی: اگر شایسته‌ام، خواهش می‌کنم که پرده‌ای را کنار نزن و از من توقعی نداشته باش تا اینکه دچار نگرانی یا اضطراب شوم.

هوش مصنوعی: جز تحمل درد و رنج، از دیگران چیزی به دست نمی‌آورم؛ مرا از گنج حضور خود محروم نکن.

هوش مصنوعی: من را مانند زنجیری به خودت بسته‌ای، پس برایم جامی که سرشار از غم و اندوه است، نیاور.

هوش مصنوعی: شراب پاک من تنها از دستان توست، پس خواهش می‌کنم فقط یک جرعه از این شراب پاک را به من مده.

هوش مصنوعی: از این آرزو که تا زمانی که زنده‌ام، دل کوش و نفس آرامم را از من نگیرید.

هوش مصنوعی: وقتی در صحبت از اوحدی پررو و بی‌احتیاط می‌شود، از توضیحات او به طرف کوه نرو.