هوش مصنوعی: ای کسی که صدایت شیرینی همچون شکر دارد و چهره‌ات زیبایی را از زمین و گل‌ها گرفته است.

هوش مصنوعی: آن چهره‌ات را نپوشان، زیرا که در سرزمین‌ها بر اثر آن، فتنه و آشوب به وجود می‌آید. چهره‌ات مانند ماهی گرفته و زیباست.

هوش مصنوعی: اگر زمانه دیگر با من بدی نکند، باید بدانم که دیگر یار من از آغاز ارتباطش با من، دیگر به من توجه نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: صدها کاروان دل من در راه سختی‌های تو آمده‌اند، هم دزدانی که بارها را می‌برند و هم نگهبانانی که بر خر سوار شده‌اند.

هوش مصنوعی: از تیر کینه‌ت، هر دل ناامیدی که داری، خود را در پناه سپر مخفی کرده و از درد بی‌تابی می‌کشد.

هوش مصنوعی: ما داستان خود را از چشم مردم پنهان کرده‌ایم و پس از آن، جهان از غم و اندوه ما آگاه شده است.

هوش مصنوعی: فراق و دوری تو، اوحدی را بسیار غمگین و نابود کرده است، و حالا من هم از اوحدی بدتر شده‌ام و بیشتر در رنج و درد هستم.