هوش مصنوعی: خائن به ما خیانت کرد، اما ما اعتماد خود را به خدا از دست ندادیم و برای مقابله با دشمنی، خود را به وفا و صداقت بسته‌ایم.

هوش مصنوعی: دل من که همیشه در حالت بی‌قراری و شوق است، حالا تحت کنترل صبر قرار گرفته و به آرامش رسیده است. مثل اینکه بند این دل سرکش به یک میخ شیرین بسته شده و از شدت هیجانش کم شده است.

هوش مصنوعی: ای همراه، عجله نکن از این جا بروی، چرا که در این مکان کسانی گرفتار عشق هستند و به آن وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر در دل خود، با بخشش به دیگران نگاه کنی، می‌توانی در وجود دیگران، درونِ خودت را ببینی. وقتی در میان مردم و در جایی غریب قرار می‌گیری، می‌توانی مشکلات و دردهای آن‌ها را احساس کنی.

هوش مصنوعی: به ما خبر بده و اگر بتوانی، خبر خوشی را به ما برسان؛ چون اگر در دل ما بگویی، می‌توانی در گوشه‌ای از آن، غصه‌ و درد را ببینی که در آنجا مخفی شده است.

هوش مصنوعی: ای زاهد، اگر اکنون در حالتی هستی که می‌ترسی، باید بدان که ما دانش و علم را در میدان عمل به نمایش گذاشته‌ایم و نشانه‌ای از آن در آسمان قرار داده‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر در دین، دیدن چهره‌ی زیبا ناپسند است، چشم‌هایمان را از خطا برمی‌داریم تا به روی او نگاه نکنیم.

هوش مصنوعی: دیگر کنترل اوضاع از دست رفته است. چرا در زمانی که می‌دیدی گرفتار مشکلات هستم، به من نصیحت نمی‌کردی؟

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم حال خود را به کسی نشان دهم، چون اگر بفهمی صدای دلم را، می‌بینی که آن را در چندین جا پنهان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر تدبیر دل ضعیف خود تلاشی نمی‌کنم، چرا که می‌دانم این اشک‌ها هیچ‌گاه به پایان نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: زبان شاعر، به مانند ابزاری است که در مجالس خوش‌گذران به کار می‌آید. او بخواهد به خاطر آن نوا، پارچه‌ای نرم و زیبا را به عنوان هدیه آماده کند.