هوش مصنوعی: ای جان من، به خاطر جدایی تو، قلبم به شدت سوخته است. صدها دل را به خاطر عشق به چهره‌ات از دست داده‌ام و حالا خودم نیز در تنهایی سوخته‌ام.

هوش مصنوعی: دل سنگین تو در طول زندگی‌ات، هرگز به خاطر محبت و عشق، حال مرا نرم نکرده و فقط باعث شده که مانند آهن در آتش بسوزم.

هوش مصنوعی: هر لحظه به خاطر غصه‌ای که دارم، نمی‌توانم بگویم که منظور تو چیست؟ از این عاشق ناتوان که تنها خاکستر عشقش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: در تن تنها و بی‌چهره‌ام، مانند شمعی هستی که در خلوت می‌سوزد و قلبم را به نور مرده و روغن سوخته‌اش راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: من از درد و رنج و اندوه به حدی خسته شده‌ام که هم مرد و هم زن، هر دو در حسرت من به تنگ آمده‌اند.

هوش مصنوعی: در جایی که این دل بی‌پناه زندگی کرده، امید و آرامش را به باد داده و زندگی‌اش را خراب کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که اوحدی به من فکر می‌کند، غم و اندوهی در دلم شعله‌ور می‌شود، به‌طوری‌که درد آن تا جگرم رسیده و لباس من را هم سیاه کرده است.