هوش مصنوعی: ای دل، به خاطر ستمی که از او می‌بینی، نگران نباش؛ چون جانت در دست اوست، فقط باید بدن و دل‌ت را از او دور نگه‌داری.

هوش مصنوعی: اگر آن دوست بخواهد به تو آسیب برساند، سر خود را پایین بیاور و به سمت او نگاه نکن.

هوش مصنوعی: گریختن از یار ناگزیر کار راحتی نیست، زیرا کسی که از این شخص فرار کند، خودش در واقع نمی‌تواند از او دور شود.

هوش مصنوعی: اگر محبوب از تو بخواهد که جانت را بدهی، پس اینقدر درنگ نکن، فدای او بشو و از او قدردانی کن.

هوش مصنوعی: دل، بدون عشق و محبت ارزش ندارد و جایی برای آن وجود ندارد. اگر می‌خواهی زنده بمانی و زندگی کنی، بهتر است از این عشق که تو را می‌آزارد، آزاد شوی.

هوش مصنوعی: به او بگو که ای بی‌خبر، عیبی به دیدن نزن، چون چشم نمی‌تواند چیزی مشابه او را ببیند.

هوش مصنوعی: یعقوب، در فراق یوسف به شدت آزار دید و رنج کشید. حالا بعد از این همه دوری، چه خبری می‌تواند پیام‌آور برای او بیاورد؟

هوش مصنوعی: در عشق نیکان، جوانان خوش‌گذرانند و حال ما چگونه خوب خواهد بود؟ که ما از عشق آن‌ها پیر و رنجور شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ای کسی که دل مرا در خطر افکنده‌ای، تو از اشتباهات من آگاه نیستی و هیچ خطای بزرگ و مهمی را ندیده‌ای.

هوش مصنوعی: روزی باد پیام را به ما آورد و خبری از زلف‌های خوشبو و معطر به همراه داشت. آن‌قدر این زلف‌ها زیبا و دل‌انگیز بودند که عطر خودشان از آن‌ها شرمنده شد.

هوش مصنوعی: از درد و رنج اوحدی دوری کن، زیرا در این مواقع، ممکن است سلطان دچار زیان شود و فقیر از آن رنج ببرد.