هوش مصنوعی: هرچند که از تو خوشحال شدن را امیدی ندارم، اما نمی‌توانم زمانی را صرف یاد نکردن از تو بکنم.

هوش مصنوعی: گفته بودی که روزی به کمک تو می‌رسم، اما اکنون می‌پرسم کی می‌خواهی به فریاد من برسی؟ تو خودت همه‌جا فریاد زدی.

هوش مصنوعی: می‌دانم که این داستان به خسرو خواهد رسید، زمانی که تو به عنوان شیرین و شهریار شناخته شوی و فرهاد به خاطر تو جان دهد.

هوش مصنوعی: اگر امشب با ناز و زیبایی خود مرا ببینی و لطف کنی، که خوب است؛ وگرنه فردا من با حق و حقیقت از تو دفاع می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو، ای زیبای شیراز، این گونه ادامه بدهی، فتنه و آشوب به تبریز و بغداد خواهد رسید، و این موضوع از جانب توست.

هوش مصنوعی: دیروز به من گفتی که به دل تو آتش بزنم، اما چه دلی؟ تو که دل‌های دیگران را به باد داده‌ای.

هوش مصنوعی: غم دوری تو دل ما را به شدت ویران کرد و تا به حال چنین کاری را از کسی ندیده بودیم.

هوش مصنوعی: اوحدی را رها نکنید، چون او نمی‌داند که آزادی چه معنایی دارد و نمی‌تواند از بند شما آزاد باشد.