هوش مصنوعی: خودم از این درد و غم بسیار در فشارم، به من نیز فرصتی بده تا نفس بكشم. گرفتارم و زندگی‌ام به گره خورده، پس با یک لحظه کمک، مرا نجات بده.

هوش مصنوعی: اگر دیگری برای خود بهای تو را نمی‌داند و از تو چیزی نمی‌خواهد، تو از بوسه‌های من به عنوان ارزش و قیمت هر آنچه که داری استفاده کن.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به خاطر خوبی دیگران، از آن‌ها بد گفت. دل من چه به تو کرده است؟ تو خودت به جای من قضاوت کن.

هوش مصنوعی: وقتی که تو گره را از گردن من باز کردی، دو دست نقره‌ای خود را به زلف‌هایی که عطر عنبر دارند، گره بزن و همه آن را به پای من وصل کن.

هوش مصنوعی: دل کسانی که به بهانه‌جویی مشغولند از غم تو فرار می‌کند. تو می‌توانی غم خود را به جای آن به خانه من بیاوری.

هوش مصنوعی: چه اهمیتی دارد که به من آسیب برسانی؟ وقتی که می‌خواهم از تو بوسه‌ای بگیرم، چهره‌ات مانند سپر است و تو می‌توانی از من در برابر مشکلات و مصائب محافظت کنی.

هوش مصنوعی: با آشنایی دو روزه‌ای که با تو دارم، چه نیازی به تشکر از من است؟ چهره‌ات برای من آشناست، اکنون دل‌ت را به من آشنا کن.

هوش مصنوعی: همه چیزم تحت تاثیر غم تو قرار گرفته و لباس من به خاطر آن تغییر کرده است. تو می‌توانی با قدرت و زیبایی خودم را در دامان خود بگیری و مرا به حال و هوای تازه‌ای ببری.

هوش مصنوعی: من در تمام عمرم نگرانی و مشکلات اوحدی را از سر تو دور کردم، حالا برو و برای من دعا کن تا همیشه در کنار تو باشم.