هوش مصنوعی: ای سرور ترک‌تبار من، به وفاداری خود آسیب نزن. تو جان عزیز منی، بر جان من سختی مسبب نشو.

هوش مصنوعی: با نگاهی به چشمان تو، ببین که آیا نغمه‌ای که روح بی‌خبران را بیدار می‌کند، اگر قبلاً می‌خواندی، اکنون که در حال درس بیماری هستی، هنوز هم می‌توانی آن را بخوانی؟

هوش مصنوعی: تا مدتی پیش من کنار تو نشسته بودم و از تو حال دل را می‌پرسیدم، حالا تو برخاستی و می‌خواهی بروی، اما بهتر است که بمانی و از نرمی و دوستی خود استفاده کنی.

هوش مصنوعی: اجازه داده شده که تو در آتش عشق خود، دل‌های آشفته را بسوزانی و برای آنها دلسوزی نکنی؟

هوش مصنوعی: در هر لحظه در حضور دشمنان می‌گویی که می‌خواهم تو را آزار دهم، اما آزار دادن کار آسانی است، پسرم، پس به فکر نفرت و دوری از من نباش.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی‌ات را به رخ بکشانی، کار خوب و درستی نیست. ای محبوب! یا چهره‌ات را از دید مردم بپوشان، یا باعث ناراحتی دیگران نشو.

هوش مصنوعی: دلم را از من بردی و حالا به نظر می‌رسد نمی‌دانم چه اتفاقی برایم افتاده است. تو در موهایت چیزی پنهان کرده‌ای، آن را به نمایش بگذار و حرکتی نکن که مرا به دردسر بیندازد.

هوش مصنوعی: خوب نیست که هر بار به خاطر خواسته‌هایی جدید، علاقه‌ام را تغییر دهم. من تو را دوست دارم، پس با دشمنان من همکاری نکن.

هوش مصنوعی: ای اوحدی، غصه نخور و شکایت نکن، زیرا اگر در دل ندارید، فایده‌ای ندارد. اگر زر و ثروت در اختیار نداری، نباید از او دلخور باشی و زاری کنی.