هوش مصنوعی: تا کی باید بی‌قرار و آشفته بمانم از تو؟ در جستجوی رسیدن به تو، همواره در حال زاری و پریشانی‌ام.

هوش مصنوعی: هر لحظه از دل خون می‌ریزم و می‌گویم: نباید از یک واقعه دشوار سخن بگویم؛ زیرا دیدن آن و در عین حال نادان بودن بسیار سخت است.

هوش مصنوعی: من به دنبال درمان دل خود از تو بودم، اما تو دشمن من شدی. این برای من مناسب نبود که در پی درمان خود بروم.

هوش مصنوعی: زلف تو به این شرط در دام افتاده است که اگر بر چهره‌ات غم و پشیمانی نباشد، مرا شاد کند.

هوش مصنوعی: عادت تو این است که با زیبایی‌های خود دل مرا به‌دست می‌آوری و هر بار که از من دور می‌شوی، بدون اینکه به من نشان دهی، این کار را می‌کنی.

هوش مصنوعی: هر چه بخواهی انجام بده، زیرا من درگیر کار تو نیستم. من نمی‌خواهم با تو درافتاده و به دردسر بیفتم.

هوش مصنوعی: مردم در زمان‌های مختلف، به قصد رسیدن به مقصود خود، به راه‌های مختلفی می‌روند و در نهایت هم به مقصد می‌رسند. اما نظر تو اهمیتی ندارد و هرگز راهی به پایان نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: چرا به دل خراب من طعنه می‌زنید؟ ببینید که درون این ویرانی چه گنجی نهفته است.

هوش مصنوعی: عمل تو به هیچ وجه نقض پیمان نیست جز هنگامی که دل به سرکشی می‌زند.