هوش مصنوعی: دل من نمی‌تواند در حضورت آرام بگیرد، چون نمی‌توانم از تو دور شوم و کنار بگذارمت.

هوش مصنوعی: مکان مقدس من، کوی توست و زیارت قلب من، گره زدن به آن زلفِ پرتابدار است.

هوش مصنوعی: اگر از دل من غم و اندوهی برآید، دلم نمی‌خواهد که تو غبار حزن بر من بپاشی.

هوش مصنوعی: من عشق تو را خوب و ارزشمند می‌دانستم، اما نادانی باعث شد که عشق را بی‌ارزش تلقی کنم.

هوش مصنوعی: دست زیبا و نگاری شده‌ات را با تیغ مخراش، زیرا ما خود از این کار دست شسته‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر در رابطه‌ات با معشوق تنها چیزی که نصیبت شده، غم و اندوه است، بهتر است از این عشق دست بکشی و توبه کنی.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌توانی به خواسته‌ات برسی، بهتر است کنار بکشی و از تلاش بی‌حاصل دست برداری.