هوش مصنوعی: این چه زیبایی است که حوران بهشت از آن حیرت‌زده‌اند؟ چنین زیبایی در سپاه خسرو توران یافت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دلم به جایی رسیده که از درد تو به اشک می‌افتد، اما سعی می‌کنم نشان درد را از دوران پنهان نگه‌دارم.

هوش مصنوعی: وقتی تو را می‌بینم و لبخند می‌زنی، در حالی که من از عشق تو اشک می‌ریزم، باید بدانید که ساکنان این خرابه‌ها هیچ غمی از این وضعیت ندارند.

هوش مصنوعی: تو همچون شاخ گل با زیبایی خود در میان هر دستی می‌چرخید، و من را حسرت می‌دهد که چرا شمعی اینچنین زیبا در دست افرادی بی‌نور و بی‌فروغ قرار دارد.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که وقتی از دهانت چندین شکر می‌ریزی، دل‌های داغ‌دیده و دردمند چگونه از این شیرینی به جوش می‌آیند و ناراحتی‌هایشان بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: شایسته است که پزشک خوابیدهٔ ما را از حال خود مطلع کنیم، زیرا امشب به مدت یک ساعت هم چشم‌های بیماران آرام نگرفت.

هوش مصنوعی: من از طعم شیرین لعل تو به اندازه‌ای خوشحالم که رقیبان تو دور من مانند زنبورها دور شهد می‌چرخند و در هیجان هستند.

هوش مصنوعی: وقتی به زیبایی تو می‌نگرم، دیگر دل خود را از عشق و آرزوهای دیگران خالی می‌کنم.

هوش مصنوعی: به امید اینکه اوحدی بتواند در دین‌داری و پنهان‌کاری موفق باشد، عشق تو همچون پرده‌ای عمل خواهد کرد که رازهای پنهان را نمایان می‌سازد.