هوش مصنوعی: ما سال‌هاست که در خدمت عشق هستیم و فعالیت ما در عشق تو است که ما را به وجد آورده و شاداب کرده است.

هوش مصنوعی: ما بارها و بارها در پی تو سرگردان شدیم تا اینکه نشانی از تو پیدا کردیم و پس از آن نشسته‌ایم.

هوش مصنوعی: دل ما دوباره زیر پای غم تو له شد و هیچ چیزی از ما باقی نماند؛ انگار که در خانه‌ای بی‌ارزش زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما فقط به یاد تو مشغول هستیم، هرچند که کسانی دیگر فکر می‌کنند به دنبال چیزی می‌گردیم.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دل ما آمد و در آن جا جا گرفت، دل خود را به او سپردیم و از هر چیز دیگری رهایی یافتیم.

هوش مصنوعی: ما به گردن خود طوق محبت تو را داریم و در دل‌مان اثر عشق تو را حس می‌کنیم. همچنین، بند تو پاهای ما را بسته و ما دست به توبه داریم.

هوش مصنوعی: ما تلخی عشق را چشیدیم و در عین حال عقل و منطقی که داشتیم را نادیده گرفتیم و شکستیم.

هوش مصنوعی: گاهی در دستان تو احساس آزادی می‌کنم مانند پرنده‌ای که در قفس است و گاهی نیز در دام محبت و زیبایی تو غرق می‌شوم همچون ماهی‌ای که در آب شناور است.

هوش مصنوعی: از آغاز خلقت، نعمت و نعمتی در وجود ما بوده و در همان ابتدا، ما به پذیرش و موافقت با حقیقت و وجود خداوند زبان باز کردیم.

هوش مصنوعی: اگر کمر ما را بشکنند، مانند فرهاد، دیگر آن کمر که بسته‌ایم، باز نخواهد شد.

هوش مصنوعی: در اینجا معشوقان زیبا و دلنواز هستند، اما پرستیدن هر یک از آن‌ها به جز بارگاه یگانه، گناه و نافرمانی محسوب می‌شود.