هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است در مسیرم چیزی کم باشد، ولی همچنان آرزوی رسیدن به آن درگاه را دارم.

هوش مصنوعی: اگر کسی به من بی‌رحمی کند، مانند ریسمان نازکی می‌شود که با شدت فشار می‌آورد؛ اما از آنچه دارم، حتی سر سوزنی هم کم نخواهند کرد.

هوش مصنوعی: دل من هیچ کم از عشق و محبت چهره‌ات نمی‌کاهد، حتی اگر مانند سایه‌ای در چاه فرو رفته باشی.

هوش مصنوعی: اگر کسی به امید رسیدن به معشوق من باشد، آن امید را نمی‌پسندم، چرا که من خاک درگاه او هستم.

هوش مصنوعی: دشمنان به خاطر درد و زاری من، به دوست گوشزد کردند، ولی در حقیقت، صدای آه من هرگز به او نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر او به کار من توجه کند و خسته نشود، دیگر چه اهمیتی به مقام و جایگاهش دارد؟

هوش مصنوعی: من برای آنکه حسودان را متوجه تعهد و عشق خود به او کنم، با گردن بنولی، به نحوی نشان داده‌ام که حتی اگر هم بخواهم، نمی‌توانم از عشق او جدا شوم.

هوش مصنوعی: اگر تو تصمیم به سفر داری، من امروز را کنار بگذار، چون در دام عشق آن محبوب گرفتار شده‌ام.