هوش مصنوعی: من به شدت به محبوبم علاقه‌مندم و به در خانه‌اش می‌روم، زیرا او دلم را به دست آورده است و به دنبال او هستم.

هوش مصنوعی: من برای دیدن چهره‌ی روشن او، مانند سایه بر دیوار و در، از روزنه‌ای عبور می‌کنم.

هوش مصنوعی: او در میانهٔ دایرهٔ خانه‌اش مانند یک نقطه است و من مثل یک پرگار دور خط کوچه به گردش می‌پردازم.

هوش مصنوعی: بارها مانند خلیل مرا سوزاندند، اما بازهم مانند کلیم برای دیدار می‌روم.

هوش مصنوعی: دیشب نشانی از معشوق به دستم رسیده و حالا نمی‌خواهم که کسی به من ایراد بگیرد، زیرا در میان مردم و در بازار به راه افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر یاد او به سختی و رنج بیفتم، طوری احساس می‌کنم که انگار بر روی پارچه لطیف قدم می‌زنم، نه بر روی خار و زخم.

هوش مصنوعی: با افرادی که در خانقاه و عرفان هستند درباره حال من صحبت کن، زیرا من از محیط خانقاه بیرون می‌روم و به سمت می‌خانه می‌روم.

هوش مصنوعی: امشب تسبیح را از گردنم باز کن، چون من قرار است به بستن کمربند بروم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که چرا خود این طبیب، شربتی برای من نساخته است درحالی‌که من به‌سوی او به عنوان یک بیمار می‌روم؟

هوش مصنوعی: برای اوحدی، وضعیت من به قدری سخت شده که دیگر چاره‌ای برایش نیست. به همین خاطر از او جدا می‌شوم و با ناچاری به سمت آینده می‌روم.