هوش مصنوعی: اگرچه زلف تو زیبا و دلربا است، اما در درونم از ناراحتی و غم رنج می‌برم و قلبم به شدت داغ و سوخته است.

هوش مصنوعی: آنچه که بر دلم پسند کردی، نوعی ظلم است که در حال خراب شدن می‌بینم.

هوش مصنوعی: در چشمانم تصویر زیبایی تو را مانند انعکاس ماه در آب می‌بینم.

هوش مصنوعی: چشم‌های بی‌خوابت به من جار می‌زنند که آیا واقعاً در خواب هستم؟

هوش مصنوعی: حضور تو مرا به خود جذب می‌کند و این احساس را مانند تابش آفتاب از دور حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: فراق و جدایی تو را با مرگ اوحدی مساوی می‌دانم و برای هر دو موضوع تنها یک حساب و اندازه‌گیری دارم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان اشتباه به نظر می‌آید، وقتی از جانب تو باشد، برایم درست و صحیح جلوه می‌کند.