هوش مصنوعی: درد و رنج تو باعث شده که من از دنیا و مذهب فاصله بگیرم. تنها عشق توست که به من وجود می‌بخشد و من نه به چیزهای این دنیا وابسته‌ام و نه به اعتقادات دینی.

هوش مصنوعی: همه‌چیز در هستی منتظر دیدن تو است تا زمانی که چهره‌ات را نمایان نکنی، من هیچ چیزی نخواهم دید.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم از دستاوردها و موفقیت‌های تو بهره‌مند شوم، چرا که این برای من درست نیست. پس چرا نباید از موقعیت‌ مناسب و خوشبختی خود استفاده کنم و به دستاوردهای تو دسترسی پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: فکر پنهانی و ایمان من به تو بود، اما عشق تو اجازه نداد که در خفا بمانم.

هوش مصنوعی: اگر به زودی از گنج ارتباطت به سعادت برسم، این که داشتن انگشتری از سنگ قیمتی تو برای من مانند پادشاهی خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی که ماه به زیبایی چهره‌ات شباهت پیدا کرد، با ماه در رقابت هستم و با عشق به دشمنی می‌پردازم.

هوش مصنوعی: اگر نور وجود تو را در مردم نبینم، از هر دو دنیا کنار می‌کشم و به انزوا می‌روم.

هوش مصنوعی: پای من که بر روی زمین است، به خاطر مهرت به سمت چهره‌ام نمی‌آید، چرا که در برابر کوی تو، مقامم از خاک زمین هم کمتر است.

هوش مصنوعی: زمانی که به مقام و جایگاه باارزشی برسم، اگر حلقه‌ای از سنگ قیمتی تو در دستم باشد، این خود نشانه‌ای است از قدرت و سلطنت من.