هوش مصنوعی: تو مانند یک باغ زیبا و پرگل هستی، و ما مانند خارها و علف‌های بی‌اهمیت. ای محبوب، چرا از ما دلخور شدی؟ هرگز! هرگز! ای محبوب.

هوش مصنوعی: خشم و نگاه تو موجب کفر و ایمان است، ای زیبای من. سخنان تلخ و لب‌های تو مانند زهر و تریاک هستند، ای مجسمه زیبایی.

هوش مصنوعی: ما از این که چه طور می‌توانند در دل خود نسبت به دیگران کدورت و خصومت داشته باشند، شگفت‌زده می‌شویم، در حالی که آن‌ها از گوهر پاکی برخوردارند، ای معشوق.

هوش مصنوعی: در فصل گل، ای زیبا، باید خوشحال باشی و لذت ببری. چهره شاد را از دوستان دور نکن، ای محبوب.

هوش مصنوعی: موهای تو مانند دام دیگری است که به شکار می‌کشاند، و چشمانت مانند تیر است که نترس و جسورانه به دل‌ها می‌زند، ای زیبای دلربا.

هوش مصنوعی: اگر به من آسیب برسانی یا مرا زندانی کنی، هرگز اجازه نخواهم داد که از من بهره‌برداری کنی، ای محبوب.

هوش مصنوعی: دیشب تو به عشق خود تبریک گفتی، ای خدا! که این جان و تن، همان نسیمی را خاک می‌کند، ای محبوب.

هوش مصنوعی: من دلی پر از شوق و سرزندگی دارم که در تماشای تو، به یاد خاطراتی خوش، آشفته می‌شود. اگر تو نباشی، هیچ چیز نمی‌تواند قلب مرا خوشحال کند، ای مجسمه زیبایی که در دل من جای داری.

هوش مصنوعی: دیشب وقتی که تو به من گفتی که غمگین نمی‌مانی، صدایی از آسمان شنیدم که گفت: آمین و تو را به عنوان محبوب من خطاب کرد.