هوش مصنوعی: من در این عرصه توانایی و جسارت نداشتم، اما او مرا به چالش کشید. وقتی صحبت می‌کنم، احساس سردرگمی می‌کنم و در بازی‌های زندگی ناکام می‌شوم.

هوش مصنوعی: دست مرا در آغوش خود بگیرد، مانند جان خودش، و دوباره مرا در آغوش بگیرد و بر روی زمین غلت بزند.

هوش مصنوعی: در حالتی شبیه به مستی، به دیوار و در بر می‌افتم و تنها به خاطر اوست که مرا سرگردان و حیران کرده است.

هوش مصنوعی: من از دست او شکایت نمی‌کنم، چون او برای من گریه می‌کند و از خاک من برمی‌خیزد. من به خاطر او به زمین افتادم، زیرا او به زندگی‌ام پایان می‌دهد.

هوش مصنوعی: دنیا در حال تماشای من و اوست، و آن معشوق بدون هیچ وقفه‌ای به هر سو می‌خرامد و بی‌وقفه می‌چرخد.

هوش مصنوعی: هر لحظه به دنبالش می‌روم، ولی به سرعت و به شکلی ناگهانی به من می‌رسد، زیرا خواست او را جستجو می‌کنم و چهره‌اش را مراقبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: وجود من به قدری ارزش ندارد که آن معشوق بر سرم لرزد. دل من از عشق می‌لرزد، زیرا محبوب من جانان است.

هوش مصنوعی: روح من به سرعت از او جدا شد و قالب جسم و دل من به یک بازیچه تبدیل گشت. بهتر از این چه چیزی خواهم شد؟ نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: در این راه اگر او دستم را بگیرد و همراهی‌ام کند، می‌توانم پیش بروم؛ وگرنه بدون یاری او، حتی نمی‌توانم یک قدم بردارم.

هوش مصنوعی: می‌افتم، اما دیگر نمی‌توانم به خاطر جادو و افسونم دوباره بلند شوم و دیگر بار به دستانم برگردد.

هوش مصنوعی: از هر کسی که می‌شنوم صدها انتقاد می‌کنم و با وجود اینکه به عشق او دلم پر از درد است، هیچ وقت از او فاصله نمی‌گیرم. حتی اگر هزار زخم بر بدنم بزنند، باز هم از او جدا نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: در تلاش بودم که خود را در دامن جمع و جور کنم، اما حالا می‌بینم که خودم نیز حالتی آشفته و پراکنده دارم.

هوش مصنوعی: به سختی و با روحی قوی، دچار شرایط دردناک و زخم‌هایی شدم که تحمل آن‌ها بسیار دشوار است. مگر اینکه کسی بتواند در برابر این زخم‌ها تاب بیاورد؟

هوش مصنوعی: هیچ زمانی بدون دولتی وجود ندارد که کار من به دور او باشد. مانند تصویر دولت، من هم به حالتی افتان و خیزان هستم.

هوش مصنوعی: عشق اگر چه هر لحظه مانند اوحدی به من آسیب می‌زند، این زخم نیز نتیجۀ تسلیم من به خواسته‌ها و فرمان آن عشق است.