هوش مصنوعی: دل من در عشق تو به بند است و من در این بند، جانم مانند یک زندانی است. حال که در این وضعیت گرفتار شده‌ام، دیگر چه چیزی از من می‌خواهی؟ فقط مرا رنج نده.

هوش مصنوعی: ای پری‌چهره، مرا بخوان، که اگر هزار بار در روز به من بگویی گناهکارم، باز هم برایت دعا می‌کنم و ستایش می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر امیدی که من دارم به حقیقت بپیوندد و به وصالت برسم، می‌توانم در مقام دربانی تو نشسته و تو را در مقام سلطانی قرار دهم.

هوش مصنوعی: چرا از من روی برگردانی و مرا تنها بگذاری؟ اگر تصمیمی درباره من می‌گیری، طوری تصمیم بگیر که من هم بتوانم با آن کنار بیایم.

هوش مصنوعی: دل مرا ربوده‌ای و می‌دانم که آن در نزد توست. تو هم این را می‌دانی، اما آن را بیان نمی‌کنی و به جایش می‌گویی که نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: موهای زیبا و افسونگر آن معشوقه مرا دیوانه می‌کند، زیرا اگر او یک بار با من روبرو شود، حالتی پیدا می‌کنم که همچون سلیمان می‌شوم.

هوش مصنوعی: به خاطر این فکر، بارها خود را از آن دور کردم، اما اگر یاد آن زلف زیبا به ذهنم بیفتد، نمی‌توانم خودم را از آن جلو بگیرم و دلم بهانه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عزیزم، چرا با من این‌گونه رفتار کردی؟ تو که در زندگی‌ات هرگز کسی را نادان و بی‌وفا ندیده‌ای.

هوش مصنوعی: هر چه دستوری بدهی، قصوری نکن؛ زیرا از سوی خوبان، تو را به اوحدی می‌سنجند و من هم پیرو دستورات تو هستم.