هوش مصنوعی: دوستی که همواره در ذهنم است و او را می‌شناسم، زمانی که چهره‌اش را دیدم، احساس کردم که او خودم است و من او.

هوش مصنوعی: در آینه فقط چهره‌ای از من نمایان نبود، به همین دلیل ای کاج! می‌خواهم بدانم: الان به چه کسی حیران هستم؟

هوش مصنوعی: هر چند که دیگران از کوچک بودن و حقیر بودن من احساس تحقیر کنند، اما من به خود می‌بالم و مانند سلیمان بزرگ و باارزش هستم.

هوش مصنوعی: وقتی دو نفر در یکدیگر تأثیر می‌گذارند، هرکدام بر رفتار و سرنوشت دیگری تأثیر می‌گذارد و در این میان، هر دو دست به ایجاد تغییر در یکدیگر می‌زنند.

هوش مصنوعی: عزیزم، اگر بخواهد، هرگز نمی‌میرم. نه به خاطر اینکه زندگی‌ام وابسته به اوست، و نه به خاطر اینکه من به زندگی خود اهمیت می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر او به دنبال فاصله باشد، شاید بتواند آن را تحمل کند؛ اما اگر من دوری کنم، این دوری برای من ناگوار است و نمی‌توانم آن را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: او گفت: من به تو وفادار می‌مانم. وقتی به درون خود نگاه کردم، جز دوست در آنجا نمی‌بینم. انگار به چه کسی باید وفادار بمانم؟

هوش مصنوعی: این زهره که می‌باشد، جز من؟ که با جسارت به او نزدیک می‌شوم و او را نادیده می‌گیرم، اما او مرا فریب می‌دهد و من را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: من هرگاه درباره‌ی کسی دیگر صحبت کنم، در واقع خود را درویش می‌دانم، و وقتی که در حضور او می‌روم، باز هم درویش هستم، اما او در مقام سلطانی است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند از این داستان به آرامی و بدون گفت و گو عبور کند، من اما در حالتی هستم که نمی‌توانم سکوت کنم و باید احساساتم را ابراز کنم.

هوش مصنوعی: ای اوحدی، اگر بتوانی او را پیدا کنی، درخواست کن که آنچه را که من می‌دانم، کسی نتواند به او ببندد.

هوش مصنوعی: آن شکار که به دنبالش بودم، هر چند که به دام افتاد، اما دیگر نمی‌توانم او را در کوه‌ها و بیابان‌ها بگیرم و از دستم رفته است.