هوش مصنوعی: امروز چقدر درهم و برهم و بی‌قرارم، ای کاش دشمن من باشد این وضعیت که من در آن به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: بدن من به خاطر غم دوری تو مانند مویی نازک و ضعیف شده است. از تو خواهش می‌کنم رحمتی بنمایی، زیرا جدایی تو به اندازه یک موی نازک بر تنم فشار می‌آورد.

هوش مصنوعی: در این لباس هیچ نشانه‌ای از وجود من نیست و تو هرگز این را نمی‌پذیری مگر آنکه لباس من را تغییر دهی.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به یاد آوردن سخنی اشاره می‌کند که به خاطر دهان و گفتار کسی، از یادش رفته است. او از تنگی ذهن و فراموشی خود احساس ناراحتی می‌کند و به این نکته اشاره دارد که گاهی صحبت‌های مهم و تاثیرگذار در خاطر نمی‌ماند و به سرعت فراموش می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی از تو چیزی بگویم، سخنانم بی‌معنا می‌شود و این به خاطر لطافت و نازکی کلام توست.

هوش مصنوعی: اگر من بمیرم و تو برای نماز من بیایی، در کنار قبرم به جای آنکه کفن من را بسوزانی، دل من به آتش عشق تو می‌سوزد.

هوش مصنوعی: آتش عشق تو از دل من خاموش نخواهد شد مگر زمانی که بدنم به خاک سپرده شود.

هوش مصنوعی: مردم می‌گویند که از شیوهٔ عشق توبه کن، من نیز توبه می‌کنم، اما بار دیگر به همین راه برمی‌گردم.

هوش مصنوعی: اگر هر لحظه چشمان تو تیر بر جگرم بزند، باز هم هیچ نیستم، اگر در حضورت زبان به سخن بگشایم.