هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی صحبت کنی، مثل من سخن بگو، چون وقتی تو هستی، من در وجود خودم نیستم.

هوش مصنوعی: وقتی بوی پیراهنت را می‌شنوم، به قدری تحت تأثیر قرار می‌گیرم که انگار وجود ندارم و فقط به خاطر یاد تو به دنیای دیگر می‌روم.

هوش مصنوعی: اگر در لحظه‌ای که به تو می‌رسم دعا کنم، لطفاً گناه مرا نبخش، چون در آن لحظه من خودم نیستم و تحت تأثیر احساسات و هیجانات قرار دارم.

هوش مصنوعی: با اینکه نقص‌های زیادی دارم، اما شکرگزارم که مثل تو در وفا عهدشکن نیستم.

هوش مصنوعی: دلم به خاطر تو و چهره‌ات بسیار تنگ است، چون بدون سخن و گفت‌وگو با تو نمی‌توانم زندگی کنم.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو در اینجا ساکن شدم تا بدانی که در این جمع به طور تصادفی حضور ندارم.

هوش مصنوعی: اگر در روز مرگم بخواهی کنار جنازه‌ام باشی، به خاطر حنوط و کفن انتظار نکش.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر مصلحت چنین گفتم که از تو خسته شدم، نگران نباش، زیرا من نمی‌توانم تنها بر یک موضوع قضاوت کنم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به اوحدی دست یابی و او را بیابانی در نظر داری، بیا، چون من زنده به این دو جنبه نیستم.