هوش مصنوعی: نگران نباش که از روی ظلم و بی‌عدالتی از دلت دور شوم، زیرا با اراده و اختیار خودم از دل تو بلند می‌شوم.

هوش مصنوعی: من مانند کلاهی که بر سر توست نیستم، زیرا وقتی باد می‌وزد و تو من را به کناری می‌زنی، من از سر تو کنار نمی‌روم.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانی مرا به گرمی واداری، در حالی که من از بند آن لب مثل شکر نمی‌خواهم بلند شوم؟

هوش مصنوعی: اگر برای کشتن من بیایی، با تمام قدرت به میدان می‌آیم و با تمام توانم در برابر خنجر تو می‌ایستم.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو با آتش غم مرا سوزانده‌ای؛ لطفاً این کار را ادامه نده، چون من از شعله‌های تو به شدت سوخته‌ام و ممکن است به آتش واکنش نشان دهم.

هوش مصنوعی: شبی بلند و دل‌انگیز مانند زلف تو برایم آرزوست، که در کنار تو باشم و از حضورت شاد و خوشحال از خواب بیدار شوم.

هوش مصنوعی: چه خوب است لحظه‌ای که در حالت مستی، مانند اوحدی، از خواب بیدار شوم و عطر طره‌ی موی تو که همچون عطر عنبر است، مرا به این حالت درآورد.