هوش مصنوعی: روزی به شمعی که در برابرش هستم، همچون پروانه نزدیک می‌شوم و خودم را در آتش عشق می‌سوزانم و با شجاعت به این کار ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: وقتی کسی با من بیگانه است، غم و دل‌تنگی‌اش را در دل خود نگه می‌دارد. اما من با او ارتباط برقرار می‌کنم و احساسات او را درک می‌کنم و به خاطرش دلم می‌سوزد.

هوش مصنوعی: من دیوانه می‌شوم و به میخانه می‌روم، در حالی که بر دل عاقل و دیوانه‌ام آتش می‌زنم.

هوش مصنوعی: اگر ناراحتی من ادامه پیدا کند، هم لباس خود را در می‌آورم و هم خانه‌ام را به آتش می‌زنم.

هوش مصنوعی: در زمان وصال، دل من دیگر به اندازه‌گیری الکل نیاز ندارد؛ زیرا در جرعه‌ای که می‌نوشم، آتشی وجود دارد که تمام وجودم را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: دوستان همه در باغ عشق و سرور هستند، اما من که در این خرابه تنها مانده‌ام، چرا باید بسوزم؟

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد در مسیر من تله‌ای بیندازد، من این بار هم با قدرت از آن عبور خواهم کرد و تمام منابع و مزایای موجود را به هدر می‌دهم.