هوش مصنوعی: اگر تو مانند پرنده‌ای در این فضا باشی، من بال‌هایت را می‌سوزانم. و اگر حالت دل را نشان بدهی، دل خودم را برای تو می‌سوزانم.

هوش مصنوعی: من تبدیل به شمع شدم و تو مانند پروانه‌ای برای من به دور این شمع می‌چرخی، تا اینکه برای عشق من جان بسپاری و من هم در آغوشت بسوزم.

هوش مصنوعی: وقتی که از شعله عشق تو بسوزم، دیگر خبر خوشی به تو نمی‌رسانم. تنها می‌خواهم ببینم که وجود تو چگونه است، و از این خاطر، باز هم بیشتر از قبل می‌سوزم.

هوش مصنوعی: روزی فرا خواهد رسید که من تو را به آتش خود می‌سوزانم و اگر از دست من ناله‌ای کنی، خاکستر تو را نیز خواهم سوزاند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به تو نزدیک شوم و مورد توجه‌ات قرار بگیرم، نباید مطمئن باشی که هیچ خطری در کمین نیست. چرا که اگر در پنهانی به تو احترام بگذارم، خودم ممکن است آسیب ببینم.

هوش مصنوعی: به روشنی می‌توان گفت که برای رسیدن به عشق و غرق شدن در آن، باید به عمق ناشناخته‌ها بروی. در این مسیر، هم آماده‌ام تا دریا را بیابم و هم چیزهایی که مرا نگه می‌دارند را از بین ببرم.

هوش مصنوعی: اگر خود را مؤمن بنامی و به اطاعت و عبودیت او پردازی، اما اگر به کفر روی بیاوری، من تو را از بین می‌برم.

هوش مصنوعی: به خاطر رنگ و بوی فراوان، چون گل مشغول خنده مباش، زیرا اگر در اینجا چوب عود خامی را بر روی مجمر بسوزانی، می‌توانی به عطر و رایحه‌ای خوش دست یابی.

هوش مصنوعی: تو گفتی که هر طلای خالصی از قید و بند رهایی می‌یابد، من هم عشق و غیرت خود را به خاطر تو فدای این سکه‌های نقره و طلا می‌کنم.

هوش مصنوعی: آگاه باش! اگر مانند اوحدی به در هر کس سر نزنید، من همچون خاک بی‌ارزش کوچه، بر در تو می‌سوزم.