هوش مصنوعی: بیا باده‌ای بیاور تا با نور او دل را شاد و روشن کنم، چرا که نسیم بهاری بوی دوست را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق من مورد عتاب قرار گرفتی، حالا امشب آن چهره را ببین که عذرخواهی‌ام را خواهد گفت و به تو می‌گوید که من از روز هم روشن‌تر هستم.

هوش مصنوعی: احوال درد و رنج من را به هر کسی که فقط به هوس و لذت فکر می‌کند، نگو؛ زیرا او نمی‌تواند داستان‌های رازآلود من را درک کند.

هوش مصنوعی: ترک کن، بگذار شمع به خاطر حسادت به او خاموش شود، چون امشب باید دوباره با تصویر او روشنش کنم.

هوش مصنوعی: رقیب به خاطر حسادت من هر لحظه می‌گوید: به خودت نگاه کن، من نمی‌توانم به زیبایی او چشم بدوزم.

هوش مصنوعی: من که بی‌پول و تهی‌دستم، نمی‌خواهم در کنار تختی از فیروزه بنشینم، چون از چهره‌اش، حال و روزم بهتر از کسانی است که در کنار بخت و اقبال خوب نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: ای محبوب، چه خطایی از من سر زده که ناگهان به من خوبی نکردی؟ آیا این نیکو نیست که به من آسیب می‌زنی و با سخنان زشت آموزش‌ام می‌دهی؟

هوش مصنوعی: من از تعجب نمی‌دانم چگونه باید داستان خود را بگویم. برای درک بهتر، سخنان جگرسوزی را از زبانی بشنو که برای تو سخن می‌گوید.