هوش مصنوعی: من در دل خود نمی‌پسندم که برای تو به اندازه‌ای که تو مرا آزار می‌دهی، ناراحت شوم و از تو دوری کنم.

هوش مصنوعی: من به عمر خود حتی نیم ساعتی امید ندارم، اما اگر شبی بوی تو را استشمام کنم، روز را به خاطر آن می‌گذرانم.

هوش مصنوعی: داستان شب جدایی و روز تنهایی‌ام را از من بپرس، زیرا شب تا صبح بیدار و بگویم از حال و روزم.

هوش مصنوعی: من از شهر خارج می‌شوم، زیرا با اشک‌های غم‌انگیزم، زندگی مردم و خانه‌هایشان ویران می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ چیز جز این فاصله وجود ندارد و این فاصله هم دیگر نمی‌گذارم که باقی بماند.

هوش مصنوعی: اگر بوی کسی غیر از تو به من برسد، به خاطر عشق و دلشکستگی‌ام، روح و قلبم را خراب خواهم کرد.

هوش مصنوعی: من به گل امید داشتم و آرزو می‌کردم که تو چهره‌ات را به من هدیه کنی، اما با وجود این، فقط خارهای درد و زخم را نصیبم کردی.

هوش مصنوعی: اگر تو زیبایی و جذابیت را به قیمت بوسه من می‌خواهی، خوب آن را بخر؛ وگرنه مرا رها کن، چون من مشتری دیگری دارم.

هوش مصنوعی: من در عشق تو می‌جنگم، ای پری، نگذار که درد و رنج تو مرا بسوزاند و از پا بیندازد.