هوش مصنوعی: قبل از اینکه عاشق تو شوم، زندگی آرام و بی‌دغدغه‌ای داشتم. اما وقتی عاشق شدم، تمام آن آرامش را رها کردم.

هوش مصنوعی: زیبایی‌های فراوانی را در زندگی دیده‌ام، اما در دل من فقط تصویر تو وجود دارد و هیچ چیز دیگری را نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: وقتی تمام توجه و احساسات خود را معطوف به تو کردم، حتی سایه خودم را هم مشغول و مزاحم احساس کردم.

هوش مصنوعی: وقتی چاه می‌ساختند، من به خاطر زیبایی و جذابیت تو، در کنار هر زخم و خطی که داشتی، خود را باخته بودم.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر خیانت‌ها و ناملایمات تو بسیار آسیب‌دیده و غمگین است، اما من هر آنچه که از دست تو برایم پیش آمده را نادیده گرفته‌ام و به حساب نیاورده‌ام.

هوش مصنوعی: من دیگر از محبت و زیبایی تو سیراب نمی‌شوم، مانند زلف‌های تاریکت که مانند شب، درد و رنج جگرم را می‌چشاند.

هوش مصنوعی: من به تو امیدوارم، تا زمانی که برای خودم شادی به ارمغان بیاورم. تمام غم‌ها تنها نتیجه‌ی دانه‌ای است که من کاشتم.

هوش مصنوعی: هرچند که به خاطر استعداد و هنر خود در جهان سر بلندی پیدا کرده‌ام، ولی در مقابل تو، سر تعظیم فرود می‌آورم.

هوش مصنوعی: وقتی گوش دلم نام تو را شنید، از نظر اوحدی کافر شدم و اگر از این سخن باخبر بودم.