هوش مصنوعی: اگر محبوب بلندی‌ها را ببیند، من در جایگاه پست و حقیر هستم و اگر کاری به راه بیفتد و مشغول شوم، من در پی آن می‌روم و خودم را درگیر می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در این شهر قدرت دارم، هم لذت‌ها را می‌چشم و هم مصیبت‌ها را. اگر دشمنی باشد، من با او روبرو می‌شوم و خودم را از او دور نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: ای صحبت‌های تو شیرین و دل‌نواز است، و هر کلامی که از دهانت می‌ریزد مانند جامی پر از خوشی و لذت است. اما من توبه‌ای را که کرده بودم شکستم و دیگر نمی‌توانم به آن برگردم.

هوش مصنوعی: هرچند که شرایط من نامساعد است و از چه کسی باید شکایت کنم؟ چون خودم باعث خستگی قلبم شده‌ام و حال خودم را خراب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای موسیقیدان درویش، سخن دوستان را کم کن. زیرا این افراد به خوبی متوجه نمی‌شوند و من تنها به خودم و وجودم فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر کسی بر اساس برداشت خود، چیزهایی را بیان می‌کند. من نیز توانستم خود را پیدا کنم و از محدودیت‌هایم آزاد شوم.

هوش مصنوعی: ای اوحدی، اگر فرصتی پیدا کردی، خبری از یاری‌ام به یار برسان که من به او می‌گویم که همواره به او نزدیک شده‌ام و به او وابسته‌ام.