هوش مصنوعی: گل‌ها دوباره بر روی خارها شکوفا شدند و زلف سنبل به آرامی بر گوشه‌های بهار ریخته شد.

هوش مصنوعی: دختران با نشاط و خوشحالی در صبحگاهی، در کنار درختان سرو، گلبرگ‌ها و مٔنظره‌های زیبا را به زمین ریختند.

هوش مصنوعی: در باغ، گل‌های زیبای سوسن به تماشای لاله مشغول شدند و به نوعی در رقابت و مبارزه با سنبل قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: بلبل خوش‌صحبت شروع به گفتن سخنان شیرین کرد تا وقتی که خوراک خوشمزه‌ای در کنار جوی آب آماده کردند.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی با عطر و بوی خوش خود، گرد و غبار را بر روی جمعی از گل‌ها که نماد زیبایی و قدرت هستند، پراکنده کرد.

هوش مصنوعی: اگرچه گل‌ها معمولاً به غنچه‌ها پوششی می‌دهند و آن‌ها را می‌پوشانند، در نهایت در روزی مشخص حقیقت خود را نشان خواهند داد و بر روی گل‌ها نمایان خواهند شد.

هوش مصنوعی: در حالتی که مستی و شادابی در حال شکوفه زدن است، گل‌ها به خواب و آرامش رفته‌اند و نرگس بیچاره نیز در حالتی خمار و غمگین به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، آهنگران با صدای باد و آب، به آرامی زنجیری که بی‌گناهی را به پای درخت چنار بسته‌اند، انداختند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در این بید، چیزی نادرست یا عجیبی وجود دارد که باعث شده‌اند آن را از وسط باغ کنار بگذارند.

هوش مصنوعی: سبزه‌ها اگرچه بر روی گل‌ها دستی داشتند، اما با گیسوانشان بر دور حصار گره زدند.

هوش مصنوعی: اگر چمن در دل کسی خاطره‌ای از گل سوری نداشته باشد، پس چرا زیبایی‌ها و نقش‌های دیگری بر دست عروسانش می‌کشند؟

هوش مصنوعی: صبح نزدیک است و فضای باغ دل‌نشین و شاداب است. چون پرندگان مانند نالهٔ موزیک، نغمه‌های زیبایی سر می‌دهند و حال و هوای دل‌انگیزی به وجود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: داستان‌سرایان به اشعار زیبا و خاص اوحدی دوباره شرایطی پر از آشفتگی را در زمانه خود به وجود آوردند.